Ρολογιά

Χίλια εννιακόσια ογδόντα έξι. Το δεύτερο κύμα (για να είμαστε και στο κλίμα των ημερών…) της αγχώδους νεύρωσης βρίσκεται σχεδόν και πάλι στο αποκορύφω... Διαβάστε τη συνέχεια...

Το έχω γράψει κι άλλοτε: Η δεκαετία του ’90 ήταν η χειρότερη για μένα όσον αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την απόκτηση δεξιοτήτων και χρημάτω... Διαβάστε τη συνέχεια...

Αρκετά χρόνια πριν πεθάνει ο Κώστας Βουτσάς είχε δώσει μια αποκαλυπτική συνέντευξη-δεν θυμάμαι σε ποιο μέσο. Εκεί αναφέρθηκε στο ξεκίνημά του ο ταλαντ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Η στρατιωτική μου θητεία ολοκληρώθηκε ανέμελα. Εγινα οδηγός, υπηρέτησα τη θητεία μου στην Αθήνα και δεν συνέβη τίποτα το απρόοπτο, αν και περίπου στο ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Επιστρέφω στα τέλη της δεκαετίας του ’80: Παρέα μόνιμη με τον Γιάννη, επονομαζόμενο και «Ξανθό Γκαστόνε». Η περιπέτεια των Αναβρύτων είχε γίνει ήδη πα... Διαβάστε τη συνέχεια...

Αποτελεί τη μόνιμη διαφωνία με τη μητέρα μου. Εκείνη παρουσιάζει ένα βασικό επιχείρημα: «Πάντοτε βρίσκεις εύκολα να παρκάρεις». Της απαντώ: Αβάσταχτα ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Το υπαρξιακό άγχος μου φούντωνε και πάλι. Μια μετάθεση στη Σαλαμίνα δεν φαίνεται τόσο δυσάρεστη, ιδιαιτέρως για τα παιδιά που υπηρετούν στον Εβρο και ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι 34 ημέρες που μείναμε στον Παλάσκα και στον Πόρο πέρασαν γρήγορα και μάλιστα στο νησί του Αργοσαρωνικού είχαμε και τις ρομαντικές μας στιγμές, παρα... Διαβάστε τη συνέχεια...

Το 1992 άφησα πίσω τα τρομακτικά σκοτάδια και ήμουν έτοιμος για το επόμενο βήμα. Αλλά ποιο θα ήταν αυτό; Το πτυχίο που έπρεπε να πάρω εκείνη τη χρονιά... Διαβάστε τη συνέχεια...

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ Αγαπημένε μου παππού, Είμαι σίγουρος πως μας παρατηρούσες από ψηλά. Γιατί η δεδομένη σου αγάπη στον λατρεμένο σου εγγ... Διαβάστε τη συνέχεια...