Ρολογιά

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας λεβεντάνθρωπος, στιβαρός, συγκροτημένος, σοβαρός, αυστηρός, αξιοπρεπής μα και συνάμα πονόψυχος, καλόκαρδος και γενναι... Διαβάστε τη συνέχεια...

Τη θυμάμαι να περπατάει αμέριμνη μέσα στην αγκαλιά της γεμάτης από θαλπωρή αυλή, προσπαθώντας να μην χάσει από τα ορθάνοιχτα μάτια της την παραμικρή κ... Διαβάστε τη συνέχεια...

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα». Ώρες ώρες νομίζω πως ο Βάρναλης είχε στο μυαλό του εμένα όταν εμπνεόταν τους άφθ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Ποιος από εμάς δεν στάθηκε για να θαυμάσει αυτά τα εντυπωσιακά άνθη, όταν τα είδε να στολίζουν την άνοιξη τους φράκτες, τις σκάλες ή τις πέργκολες; ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Αγαπημένη μου Ρολογιά,Εμβληματικό εσύ φυτό των παιδικών μου χρόνων,Ξεκινάω τα γράμματά μου προς εσένα με αυτό το ποίημα που έγραψα μέσα από τη... Διαβάστε τη συνέχεια...