Ρολογιά

«Για να σκαρφαλώσεις στο ζενίθ πρέπει πρώτα να κατρακυλήσεις στο ναδίρ…»Είμαι άτυχος. Δεν θυμάμαι ακριβώς από πότε άρχισα να το πιστεύω και να το ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Η αυτοβιογραφία μου, το σύντομο βιογραφικό μιας «ρολογιάς», θα μπορούσε να περικλείεται μέσα σε μόλις 782 λέξεις. Θα μου ήταν εξαιρετικά απλό να παραθ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Συνήθως στην παιδική τους ηλικία οι άνθρωποι επινοούν φανταστικούς φίλους. Που τους απευθύνουν τον λόγο, που τους ζητάνε τη γνώμη τους, που τους εξιστ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Στα δώδεκα χρόνια μου είχα ένα φιλόδοξο, σχεδόν αδύνατο, όραμα: Αποσπώντας τις πιο κολακευτικές κριτικές από τους προπονητές μου στον Αττικό Όμιλο Αντ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Αποτελεί μια από τις πιο γλυκές και νοσταλγικές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Ο ξάδερφός μου ο Αγγελος, γιος του αδερφού του πατέρα μου, λίγο με... Διαβάστε τη συνέχεια...

Φοβάμαι. Θα πω αυτή τη λέξη όσο καμία στη ζωή μου και θα κυριαρχήσει μέσα μου το αίσθημα του φόβου απείρως περισσότερες. Και θα βιώσω την πρώτη κρίση ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Τελειώνοντας τη συνεδρία, την πρώτη από τις εκατοντάδες που ακολούθησαν, ο παιδοψυχίατρος είχε γεμίσει καμιά δεκαριά κόλες χαρτί από τις χιλιάδες που ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Τα μεγάλα γαλάζια μάτια του κ. Χιώτη κοίταζαν μια εμένα και μια τις (ειλικρινείς μου απαντήσεις) στο ψυχολογικό τεστ. Τον είδα συνοφρυωμένο όπως ποτέ ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Εκείνο τον Ιούνιο του 1984 τελείωνα τις σπουδές μου στο γυμνάσιο, γνωρίζοντας από μικρός για το οργουελικό 1984 αλλά εντελώς ανυποψίαστος για το τι επ... Διαβάστε τη συνέχεια...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας λεβεντάνθρωπος, στιβαρός, συγκροτημένος, σοβαρός, αυστηρός, αξιοπρεπής μα και συνάμα πονόψυχος, καλόκαρδος και γενναι... Διαβάστε τη συνέχεια...