Αυτογνωσία
Η Ποίηση δεν κάνει ποτέ Χριστούγεννα.
Περιφέρεται μονάχη της στα χαλάσματα
σαν τρωκτικό ντυμένη με κουρέλια
ή αλυσοδεμένη στα κελιά των φυλακών
... Διαβάστε τη συνέχεια...
Χριστούγεννα
Γελάει ο θυμωμένος άνεμος
Αναποδογυρίζουν τα βαρέλια
Ο δρόμος αναμασά τη λάσπη
Το γατί κλαίει στα κεραμίδια
Σκοράρει ο θάνατος
Έχουμε λοιπόν Χρισ... Διαβάστε τη συνέχεια...
Χωρίς Εμάς
Και χωρίς εμάς, τίποτα δε θʼ αλλάξει:
Οι ερωτευμένοι σε δίχτυ ανασφάλειας
Τα γήπεδα εκτροφεία εγκλωβισμένων
Οι καλόγεροι ελπιδοφόροι αιωνιότητας
... Διαβάστε τη συνέχεια...
Γράψαμε Ποιήματα
Γράψαμε ποιήματα στις δύο τα μεσάνυχτα
Για τα ξεδοντιασμένα φέρετρα των τάφων
Που χάσκουν ανάσκελα στο μαλακό χώμα
Για τα κατακόκκινα σύννεφα που σ... Διαβάστε τη συνέχεια...
Η μοναξιά του Αυγούστου
Τις μέρες του Αυγούστου συναντώ πολλούς μοναχικούς ανθρώπους στην Αθήνα: άλλους να περιφέρονται αναίτια στους δρόμους βυθισμένοι στις σκέψεις τους, άλ... Διαβάστε τη συνέχεια...
Μέρες τ’ Αυγούστου
Μέρες τ’ Αυγούστου και η πόλη ερημώνει
ένας βραχνάς περιπλανιέται στις πλατείες
τώρα πληρώνω τις αρχαίες αμαρτίες
με οδηγεί της μοναξιάς μου ... Διαβάστε τη συνέχεια...
Το μεγάλο ψέμα
Είχε γράψει κάπου ο Βασίλης Ραφαηλίδης ότι πολλοί άνθρωποι διακατέχονται από το σύνδρομο της ''κεντροθέτησης''. Θέτουν, δηλαδή, τον εαυτό τους στο κέν... Διαβάστε τη συνέχεια...
Στο καλάθι
Τα βράδια του Ιούλη
καρφιά σε άδειο σπίτι
δωμάτια χωρίς έπιπλα
φεγγάρια στο πάτωμα
λιωμένα προφυλακτικά.
Και στο καλάθι χαρτιά
ποτισμένα... Διαβάστε τη συνέχεια...
Νύχτες Ιουλίου
Φώναζα όλη τη νύχτα
Κανείς δεν απαντούσε
Ελλειπτικά φεγγάρια
Συναντούσα μπροστά μου
Ακέφαλα αγάλματα
Έστηναν συνωμοσίες.
Έπαιρνα τους δρ... Διαβάστε τη συνέχεια...
Εννιά Χαϊκού
(1)
Ποίηση βάθους.
Συμπόσιο με κεριά
και στείρες λέξεις.
(2)
Εύφημον μνεία
θα κάνω στη μοναξιά
που με αντέχει.
(3)
Άγρια χρόνια.
Γυρεύει... Διαβάστε τη συνέχεια...